ذکر امروز

اگر اسم‌ها جنسیت نداشتند، اگر مثلا می‌شد پسری را سپیده نام‌ گذاشت و دختری را آرش صدا کرد، من "امید" بودم. امید بودم و مثل قبلترها، مثل همین روزها، مثل همیشه امید داشتم به روزهای بهتر؛ به لبخندهای پررنگ‌تر؛ به دل‌های گرم‌تر :)

ذکر امروز...

رفیقم دارد از ایران می‌رود. او اولین آدم ِ دنیای من است که اینطور از من جدا می‌شود. آدم‌های دنیای من چندتایی بیشتر نیستند و اگر سیخ کنار هم بایستند در یک اتاق سه در چهار جا می‌شوند. سال‌ها گشتم و گشتم و دانه به دانه دستشان را گرفتم و آوردم توی دنیایم. هربار که دلم گرفت، هربار که از شادی بال درآوردم، هربار که غم هوار شد روی سرم، هربار که زمین خوردم، هربار که از پله‌ای بالا رفتم، همیشه و همیشه سراغ ذکر امروز...